• Wachtkamer [2]

    We zijn andermaal in het ziekenhuis, want ik moet een CT-scan ondergaan. Hoewel de diagnose met medische zekerheid is gesteld, moet deze scan toch de mogelijk ergens aanwezige twijfel zien weg te nemen. Of misschien is het ook wel zo dat de medische tredmolen, ondanks tegengeluiden en tussentijdse conclusies, simpelweg voortdraait. Hoe het ook zij, we melden ons op de afdeling Radiologie.

    Uiteraard hebben we ons van tevoren online aangemeld en houden de aldus verkregen QR-code voor het de elektronische lezer. Dat floept op groen, met de mededeling ‘U bent aangemeld’.
    Een lege wachtkamer. We nemen plaats. Nog geen minuut later komt de verpleegkundige me halen. Een vorm van verborgen werkeloosheid? Of gewoon uitstekende planning?
    De gang naar de behandelruimte is een trip down memory lane. Tweeënveertig jaar geleden maakte ik diezelfde gang, weliswaar in een ander ziekenhuis. Destijds een heel medisch circus: ik moest me helemaal uitkleden, kreeg een operatiejasje en een ongemakkelijke lumbaalpunctie. Nu alleen jasje en dasje uit en af.
    “Gaat u hier maar liggen”.
    Zelfs met schoenen aan. Geschuif en gezoem. Drie minuten later zijn we klaar.

    Dát is vooruitgang.

  • Wachtkamer [1]

    Ziekenhuisbezoek voor Clara. Gynaecologie. Een afdeling waar je op onze leeftijd ook niet iedere dag komt. Een wachtkamer vol zwangere stellen. Plots doemt een man met rollator op. Hij scant zijn aanmeldcode, die het uiteraard niet doet, wacht het resultaat niet af en maakt aanstalten te gaan zitten. Gelukkig maken andere wachtenden hem er op attent dat deze afdeling toch onmogelijk het doel van zijn ziekenhuisbezoek kan zijn. Nauwelijks overtuigd rolt hij door naar de volgende wachtkamer.

    Hoe gedesoriënteerd en ongeïnteresseerd kun je zijn? Het lijkt immers logisch dat iedereen ziekenhuisbezoek als een serieuze aangelegenheid beschouwt. Je komt hier immers niet voor je genoegen. En dat er dus wel enige aandacht is voor de route naar de gewenste afdeling. Dat blijkt in de praktijk dus toch anders te liggen.

    Even later verschijnt een tweede oudere man en het geheel herhaalt zich. Man in the machine. Altijd al een slechte combinatie.