Sinds een paar dagen vliegt er allerlei wapentuig van Israël richting Iran en vice versa. Al met al creëert dat een tamelijk hachelijke situatie. En elke regering heeft een schijnbaar plausibele verklaring voor dit plotseling oplaaiende wapengekletter. De dreiging van het Iraanse atoomwapen, het desastreuze oorlogsgeweld in Gaza, de subversieve acties van Hezbollah, de tweederangs behandeling van Palestijnen in het Beloofde Land.

Het is een schier eindeloze reeks van onderlinge verwijten waaraan het totale gebrek aan vertrouwen ten grondslag ligt. En dat zorgt voor een ongelooflijk complex probleem, een Gordiaanse knoop. Een probleem dat steeds lastiger valt op te lossen, omdat bittere verwijten en agressieve acties op elkaar worden gestapeld en we steeds verder van de onvermijdelijke onderhandelingstafel lijken af te drijven. Weliswaar wordt er buiten het zicht van de wereld blijkbaar nog steeds onderhandeld door allerlei strijdende partijen, maar de onwrikbare posities die worden ingenomen, voorkomen tot nu toe enigszins baanbrekende resultaten. Gevolg: dood en verderf zover het oog reikt.

Daar helpt zelfs de Rijdende Rechter niet.