Ik sla de bijlage ‘Tijdgeest’ van Trouw open en lees het gedicht van de week. Ditmaal van de hand van Ineke Riem. De lichtvoetige titel ‘101 knutselideeën’ doet flauwe meligheid zoals ‘Creatief met kurk’ vermoeden, maar dat pakt totaal anders uit. Riem schrijft openlijk over de ‘grote’ gevoelens die ons allemaal wel ergens in ons leven overvallen. Zonder de gebruikte woorden overigens de voor de hand liggende zwaarte mee te geven. Integendeel, ze omzeilt die zwaarte door deze om te zetten in alledaagse knutselwerkjes.
Zowel Clara als ik hebben op enig moment te maken gehad met depressies en gevoelens van uitzichtloosheid. En we weten allebei dat dergelijke negatieve emoties uitsluitend bestreden kunnen worden als je de relativiteit ervan leert in te zien. Als je die gevoelens ‘licht’ maakt. Mede daarom raken me de woorden opvallend.
‘Borduur een kompas op je kussensloop tijdens stuurloze
nachten. Maak een kraanvogel van metallic vouwblaadjes
om op weg te vliegen uit alles wat je niet begrijpt. Van
gekleurde wc-rollen kun je een huis bouwen voor je verdriet
en van pijn spin je zachte wol bv. voor knuffels. Boosheid
smelt in de oven als een knikker in een schaaltje van klei.
Meng het gevoel dat je stikt met gips en giet in de mal
van een vlinder. Zelfmedelijden: met glitters versieren.
Bedrieglijke dromen zijn geschikt om een vlieger mee
te bouwen. Nachtmerries vastplakken in een kijkdoos.
Teken een oase op de stoep van je verlatenheid. Gaten en
scheuren in de liefde kun je opvullen met bladgoud of fimoklei.
Van iedere niet-uitgekomen wens kun je een stempel maken.
Als God je hart breekt, snijd dan het hemelblauw in smalle
reepjes en maak een halsketting van papierfiligraan (of oorbellen).
Plak ponyplaatjes op radeloze dagen. Teken je kinderpijn
op triplex en zaag uit met een figuurzaag. Rond littekens kun je
een zon schilderen met vingerverf. Uitzichtloosheid
in twaalven scheuren en bespatten met ecoline: voilà,
een verjaardagskalender. Is je vrije wil gestolen?
Knip een nieuwe uit perkamentpapier.’
Ineke Riem – ‘101 knutselideeën’(fragment)
Het gedicht klinkt overigens ook als een parafrase op sommige zelfhulptheorieën, die al te luchtig kunnen doen over daadwerkelijk fundamentele mentale problemen. Problemen die moeilijk of onmogelijk in woorden zijn te vertalen. Misschien dat klei, gips en wc-rollen dan uitkomst kunnen bieden.
