• Doodlopende weg

    De grondrechten van de Nederlandse democratie vormen samen een groot goed. Rechten die we met hand en tand dienen te verdedigen. Maar tevens rechten die door allerlei krachten meer en meer worden misbruikt om de grondvesten van diezelfde democratische rechtsorde hartgrondig aan te tasten.

    Waartoe die uitwassen kunnen leiden, hebben we afgelopen zondag weer kunnen zien. Een demonstratie tegen migratie en voor de dichte grenzen, liep volledig uit de hand. Geteisem uit allerlei uithoeken van het land liet zich, getooid met ultrarechtse symbolen en prinsenvlaggen, die banden met nationalisme en zelfs fascisme doen vermoeden, op hardhandige wijze gelden. Rellen op de A12, politieagenten en ME-ers bedreigd en zwaar geïntimideerd. Later werden zelfs totaal onschuldige burgers uitgescholden en belaagd. Horecapersoneel van 16 jaar en soms jonger, met een blijkbaar afwijkend uiterlijk, verrot gescholden en soms met fysiek geweld geconfronteerd. De hordes tonen hun afschrikwekkende gezicht.

    ‘…”Die Massen van heute widersetzen sich aber jeder Zusammenfassung. Sie streben auseinander auf Grund der inneren Gesetzlosigkeit. Das ist die Triebkracht ihrer rastlosen Bewegung. Die Massen hasten, laufen, gehen im Sturmschritt durch die Zeit. Wohin? Von wo kommen sie? Niemand weiß es. Je mehr sie marschieren, um so weniger erreichen sie ein Ziel. Nutzlos verbrauchen sie ihre Kräfte. Sie denken, daß sie gehen. Dabei stürzen sie – auf der Stelle marschierend – nur ins Leere. Das ist alles. Der Mensch hat hier seine Heimat verloren”.
    “Wie erklären Sie dann das Anwachsen des Nationalismus?”, fragte ich.
    “Das is eben ein Beweis der Richtigkeit meiner Behauptung”, antwortete Franz Kafka. “Man strebt immer danach, was man nicht hat. Der allen Völkern gemeinsame technische Fortschritt entkleidet sie immer mehr und mehr ihrer völkischen Eigenart. Darum werden sie national. Der moderne Nationalismus ist eine Abwehrbewegung gegen das rohe Zugreifen der Zivilisation.”

    Gustav Janouch – ‘Gespräche mit Kafka’

    Om kort te gaan: een doodlopende weg. De zinloosheid tot ethische leidraad verheven. De massahysterie door slimme volksmenners tot waanzin gedreven. Alles hard op weg naar grenzeloos chaotische anarchie. De extremen hebben de macht gegrepen; de stille meerderheid kijkt krachteloos toe. Het is wachten op de volgende editie van de ‘Kristallnacht’.

  • Dodenherdenking

    Dodenherdenking. Zoals altijd een indrukwekkende gebeurtenis, die na tachtig jaar weinig tot niets van zijn zeggingskracht heeft verloren. De voorafgaande bijeenkomst in de Nieuwe Kerk is misschien emotioneel belangrijker dan de rituelen op de Dam naderhand. De toespraak van Philip Freriks hakte er in ieder geval flink in. Gelukkig wist ook premier Schoof even later de juiste snaar te raken. Dat was een grote meevaller, want in de regel neigen de speeches van de premier tot gênante en tenenkrommende blabla-verhalen. Niet nu dus.

    Gelukkig bleef het tijdens de twee minuten stilte rustig, op een enkele kreet over ‘Free Palestine’ na. Idioten, die volgens sommigen eigenlijk afgevoerd en gegeseld dienden te worden. Wat uiteraard gelukkig niet gebeurde. En na de toespraak van Schoof meende iemand te moeten roepen dat hij ‘bloed aan zijn handen had’. Je mag dat natuurlijk vinden – het optreden van de regering kun je ook moeilijk recht door zee noemen – maar één ding is zeker: de dodenherdenking is niet de gelegenheid om dat soort politieke meningen te debiteren. En zeker niet luidkeels.

    Natuurlijk, de gebeurtenissen in Gaza zijn een schandvlek voor de mensheid, maar kunnen niet worden opgelost door de Nationale Dodenherdenking als decor voor luidruchtige demonstraties te misbruiken.