De president zweert een dure eed op de Grondwet met de linkerhand op de bijbel. Er worden plechtige woorden gesproken over het bewaren, beschermen en verdedigen van diezelfde Grondwet. Dat zijn geen loze beweringen. Deze woorden vormen het fundament van deze democratie. Dit vormt de basis van ‘the home of the brave, the land of the free’.

Vervolgens verleent de president gratie aan veroordeelde criminelen, aan schurken die de symbolen van de rechtstaat hebben geschonden. Direct daarop worden grote groepen van de bevolking aan de kant gezet als zijnde ‘Untermenschen‘. En papt de president aan met elke dictator en massamoordenaar die maar gevonden kan worden. De bevolking kijkt verbijsterd toe.

Op de bijbel blijkt een zweterige handdruk te zijn achtergebleven, die ook na hard en intensief poetsen niet kan worden verwijderd.