Juist als men denkt dat het dieptepunt in diplomatieke discretie en rechtstatelijk fatsoen wel zo’n beetje is bereikt, blijkt dat de lat nog lager kan. De president, die tijdens zijn eerste termijn al een reputatie van rauwdouwer en grenzeloze lomperik had opgebouwd, heeft gedurende de eerste honderd dagen van zijn tweede termijn alle laaggespannen verwachtingen meer dan waargemaakt.

Niet alleen is er op het gebied van internationale diplomatie en buitenlandse betrekkingen zo ongeveer iedereen tot op het bot beledigd, maar tevens heeft hij eenieders gezond verstand getart door zich intens te bemoeien met de wetenschappelijke èn de financiële wereld. Met desastreuze gevolgen, dat spreekt. Wetenschappelijke data worden vernietigd, financiële kopstukken beledigd, in het volste vertrouwen dan de man en z’n bedenkelijke entourage alles bij het rechte eind hebben.

En dat geldt niet alleen voor the home of the free. Ook in Nederland hebben we een assortiment nitwits en non-valeurs aan de macht. Minister Interpunctie is al eerder in deze schrijfsels aan de beurt geweest. Ze blijkt overigens nu tegen de grenzen van haar mogelijkheden en vermogens te zijn gebotst, met als resultaat dat werkelijke niets wordt bereikt. Maar ook minister Uitstel bakt ze bruin. Ús Femke weet inmiddels niets anders meer te verzinnen, dan de rem op alle voorstellen te zetten zodat er weinig meer gebeurt dan het doorschuiven van noodzakelijk beleid. Wat een triestigheid.

Het janhagel aan de macht; de domheid regeert.