• T-Gaza

    Oranje heerst in het Midden-Oosten. De bulldozer van ‘the land of the free’ heeft zoals gewoonlijk weinig subtiele drukmiddelen aangewend om de strijdende partijen tot een voorlopige wapenstilstand te dwingen. En eerlijk is eerlijk: alle diplomatie, alle internationale wandelingen op zeer breekbare eieren, hebben tot nu toe niet tot resultaat geleid. En dus was het misschien tijd voor een andere, wat minder fijnbesnaarde aanpak. En laat dat nu net de specialiteit van ‘the Donald’ zijn.

    Eerst werden de leidinggevenden van Hamas flink onder druk gezet. Niet akkoord met de voorstellen? Dan krijgt Israël carte blanche om Gaza met de grond gelijk te maken. Om daarna geannexeerd te worden. En dat laatste kunnen we dan ook gelijk op de Westelijke Jordaanoever verwachten. Meteen doorpakken.

    Tegelijk kreeg ook Israël de duimschroeven aangedraaid. De president had namelijk zijn zinnen gezet op de Nobelprijs voor de Vrede en dus moest er côute-que-côute de weg naar de vrede worden ingeslagen. En het feit dat Netanyahu zonder ‘oranje’ toestemming een bombardement in Qatar had uitgevoerd, zette ook kwaad bloed. Je krijgt per slot van rekening niet elke dag een vliegtuig van 400 miljoen cadeau. En dus mag je wat voorzichtiger omgaan met zo’n bevriende mogendheid.

    Ben benieuwd of de president nog zo rotsvast achter zijn eigen vredesinitiatieven staat nu de Nobelpenning aan z’n neus voorbijgegaan is. Misschien dat hij zich straks tevreden moet stellen met een golfresort in Gaza of een T-tower in Ramallah. Of beide. Bij hem weet je ’t maar nooit.

  • Armslag

    De hordes nemen de vrije wereld over. Sprekend voorbeeld: the land of the free. Onder aanvoering van een moderne Atilla de Hun worden zo langzamerhand alle democratische verworvenheden afgebroken en terzijde geschoven. De rechterlijke macht, de mensenrechten, het demonstratierecht en de vrije meningsuiting. Stuk voor stuk elementen van de Westerse beschaving, die echter de autocratische plannen van the Donald behoorlijk in de weg zitten. En dus worden de presidentiële bevoegdheden benut om niet alleen de eigen armslag te vergroten, maar ook om lastige critici de mond te snoeren of simpelweg te elimineren.

    Recent is de stekker uit de Late Show with Stephen Colbert getrokken. Een kritische televisiepresentator die klaarblijkelijk een keer te vaak op de lange tenen van de president heeft gestaan. Rechtstreekse censuur is uiteraard niet aan de orde, en dus wordt de eigenaar van het televisiestation via een omweg gechanteerd om het programma van de buis te halen.

    En zo glijden we langzaam maar zeker naar een wereld waarin de autocraten en dictators de zaken bestieren en de hunnen hun dwaze onderbuikgevoelens kunnen laten prevaleren boven gezond verstand. De opkomst van de hooligans; een ramp voor elke maatschappij, de ouverture voor het einde van de beschaving zoals wij die kennen.

  • Toneelstuk [1]

    De NAVO-top is inmiddels al weer een paar dagen achter de rug. Een opgeklopt circus dat Den Haag en omstreken dagenlang compleet heeft ontregeld. Werkelijke een complete chaos, met talloze verkeersopstoppingen en grote ontoegankelijke wijken in de residentie. Een pompeus mediacircus met de president als glorieus middelpunt.

    Niet alleen werd the Donald door de aanwezige overige regeringsleiders onthaald alsof de Messias wederom voet op aarde had gezet, maar de Nederlandse regering had bovendien nog een extra masserende verrassing in petto. Alle overige presidenten en premiers moesten zich tevreden stellen met een vijfsterren onderkomen in Grand Hotel Huis ter Duin, maar voor de ‘oranje bulldozer’ was nota bene een overnachting op paleis Huis ten Bosch gearrangeerd. Compleet met ontbijt met onze Koning, Koningin en de Prinses van Oranje. Dat laatste in dit geval een passende titel. De president glunderde van oor tot oor over zoveel – in zijn ogen terecht – gepriviligeerd eerbetoon aan zijn adres. Het kon allemaal niet op.

    Wanneer we echter de balans van de top opmaken, dan komen we tot de simpele conclusie dat alle heisa heeft geleid tot tweeëneenhalf uur vergaderen. Waarvan de uitkomst van tevoren al vaststond. Kosten dezes: € 180 miljoen.

    All the world’s a stage.

    Dat geldt overigens voor het binnenlandse politieke theater. Dat wordt steeds meer tot een farce, een toneelstuk. Hoe de dames en heren zich ook misdragen, electoraal worden ze klaarblijkelijk niet afgestraft. Neem de PVV-fractie: die weigert in te stemmen met wetsvoorstellen met betrekking tot asiel. Wetsvoorstellen van hun eigen minister nota bene. Een absurde spagaat, gezien het feit dat datzelfde asielbeleid toch mag worden gekwalificeerd als hét politieke kroonjuweel van deze eenmanspartij.

    Geloof overigens maar niet dat dergelijk gechicaneer ten koste gaat van de zetelpeilingen. Integendeel, lijkt eerder de realiteit. En zo glijden we dag na dag, week na week, steeds verder af van een maatschappij waar het gezonde verstand prevaleert.

    De hordes hebben de macht gegrepen. Tijd om ons af te zonderen.

  • Autocratie

    Bewoners van de ‘Nieuwe Wereld’ achten de kans dat hun land binnen vier jaar een autocratie is, ongeveer 50 procent. Dat zijn zonder meer schrikbarende cijfers en het zegt allemaal een hoop over de toestand in de wereld. ‘The land of the free’ wordt gegijzeld door een stel volslagen idioten, die nota bene democratisch gekozen zijn. Op de een of andere manier klinkt dat allemaal heel bekend.

    De president heeft zelf al op de voorkeur voor een alleenheerschappij gehint. In een nonchalant uitgesproken bijzin parkeerde hij de zogenoemd ‘gebleken’ voorkeur van grote groepen van zijn kiezers voor een dictator. Vanzelfsprekend zonder daarbij ook maar iets van een bewijs te leveren. Want de waarheid kan natuurlijk een goede verkiezingscampagne niet in de weg zitten. Er geldt één simpele regel: wat the Donald zegt is waar; een andere waarheid is fake news. Nu ik erover nadenk: dergelijke simpele regels maken je eigen leven een stuk gemakkelijker. Dat geldt echter niet voor je medemensen. But who cares?