Het is warm. Onnederlands warm, zou ik bijna zeggen. Onder de parasols is het op het terras nog wel een beetje uit te houden, maar we merken wel dat de warmte het huis begint binnen kruipen. Ventilatoren staan in diverse vertrekken te draaien en zeker in onze slaapkamer zorgt dat voor enige verkoeling.

Dergelijke warme dagen doen me altijd denken aan de vakantie in Griekenland in 1977. We vielen daar midden in een hittegolf, waarbij de temperaturen in de zon tot ver boven de vijftig graden opliepen. Het klimmen naar de Acropolis was dan ook een marteling.

Later die week bezochten we Soenion, waar de tempel van Poseidon glorieus boven de zee uittorent. Die zee bleek, onder de extreme meteorologische omstandigheden, een waar genoegen. De combinatie Soenion – Poseidon doet me trouwens altijd denken aan het korte verhaal van Kafka:

‘Poseidon saß an seinem Arbeitstisch und rechnete. Die Verwaltung aller Gewässer gab ihm unendliche Arbeit.’

Wat een manier om een verhaal te beginnen!. Wat een kracht, wat een overdonderende binnenkomer! Je zou er bijna een zonnesteek van krijgen.