• Oorlog

    Op de radio horen we de volgende luchtbel van de president. Het ministerie van Defensie moet voortaan ministerie van Oorlog gaan heten. Dat klinkt krijgshaftiger, laat de betreffende minister Hegseth weten.

    Dat een dergelijke onzinnige operatie ongetwijfeld honderden miljoenen dollars gaat kosten, maakt deze twee opportunisten zo te horen helemaal niets uit. Nog los van het feit dat heel veel mensen behoorlijke negatieve gevoelens krijgen bij een aanduiding als ‘ministerie van Oorlog’. De associatie met de tijden van ruim tachtig jaar geleden, komen snel naar boven.

    De Amerikanen denken daar klaarblijkelijk anders over; zij zijn ook nog nooit veroverd en overheersd door een vijandige mogendheid. En dus vinden velen van hen dat toch wel een ‘stoere actie’, aldus de eerste commentaren. Kortom, van enige empathie met volkeren die andere, dramatische ervaringen hebben, is in het geheel geen sprake. Alles voor het korte-termijn-effect. Populisme pur sang. De leugen, of in ieder geval de halve waarheid, regeert.

    Amerika,

    een zielige
    vertoning

    in kleur
    of
    zwart-wit,

    een cowboy-
    film

    met begin
    en
    einde.

    Amerika,

    drie maal
    in de rondte
    van je hopsasa.

    Pier van Dijk – ‘Verdacht van poëzie’

    MATA.
    Make America Triggerhappy Again.

  • Autocratie

    Bewoners van de ‘Nieuwe Wereld’ achten de kans dat hun land binnen vier jaar een autocratie is, ongeveer 50 procent. Dat zijn zonder meer schrikbarende cijfers en het zegt allemaal een hoop over de toestand in de wereld. ‘The land of the free’ wordt gegijzeld door een stel volslagen idioten, die nota bene democratisch gekozen zijn. Op de een of andere manier klinkt dat allemaal heel bekend.

    De president heeft zelf al op de voorkeur voor een alleenheerschappij gehint. In een nonchalant uitgesproken bijzin parkeerde hij de zogenoemd ‘gebleken’ voorkeur van grote groepen van zijn kiezers voor een dictator. Vanzelfsprekend zonder daarbij ook maar iets van een bewijs te leveren. Want de waarheid kan natuurlijk een goede verkiezingscampagne niet in de weg zitten. Er geldt één simpele regel: wat the Donald zegt is waar; een andere waarheid is fake news. Nu ik erover nadenk: dergelijke simpele regels maken je eigen leven een stuk gemakkelijker. Dat geldt echter niet voor je medemensen. But who cares?