Longarts De Meeuw belt vanmorgen om te vertellen dat er geen aan reuma gerelateerde afwijkingen tijdens de scan zijn gevonden. Zoals hij ook benadrukte, goed nieuws.

Om vervolgens een heel betoog af te steken over mijn COPD en de mogelijkheid van een ‘puffer’. Een steeds terugkerende discussie. Op de een of andere manier krijg ik de dames en heren medici niet aan het verstand dat ik geen beperkingen ervaar vanwege die longbeschadiging. Uiteraard heeft mijn jarenlange roken een sterk nadelig effect gehad op de kwaliteit van het ademhalingsgestel, maar de situatie is niet zodanig dat ik kortademig ben of gehinderd wordt bij wat zwaardere activiteiten. Al die informatie schijnt op de een of andere manier nooit in mijn medische dossier te geraken, zodat dit soort gesprekken telkens dienen te worden gevoerd.

Ook nu weer een onnodig gehamer op longfunctietests en wat dies meer zij. Heel vermoeiend. We hebben uiteindelijk afgesproken dat er een test gaat plaatsvinden op de wat langere termijn. We groeten en verbreken de verbinding. Een half uur later komt er een email binnen met de bevestiging van die afspraak: 9 September a.s.

Medici schijnen allemaal een probleem met hun gehoor te hebben.